A book is a film that takes place in the mind of the reader. – Paulo Coelho
Sinds het bestaan van Netflix merk ik dat ik minder boeken lees. En ik denk velen met mij. Met een overvloed aan films en tv-series die je met één druk op de knop tot je beschikking hebt is het makkelijk om na een lange werkdag even een andere wereld in te duiken. Er is keus genoeg. Wil je terug naar de romantiek van de middeleeuwen of ben je nieuwsgierig naar het beeld van de toekomst, binnen vijf minuten kun je er zijn. Misschien heb je zin om een avondje te lachen, tranen met tuiten te huilen of te rillen van de spanning, niets is onmogelijk. Via de vele streamingsdiensten kun je voor iedere emotie kiezen die zo lang kan duren als jij wilt. Daarna is het weer klaar en ga je weer over tot de orde van de dag. Heerlijk.
Hoe anders is de ervaring van een boek. Het kan soms weken duren voor je uiteindelijk weet wat er met een personage aan de hand is, wat zijn of haar levensweg is, en hoe het uiteindelijk afloopt. Je krijgt, zoals bij een film, de personages niet voorgeschoteld, maar je maakt er in je hoofd je eigen creatie van. Je hoort hoe ze praten, hoe ze bewegen en eruit zien. Hoe uitgebreid de schrijver de personages ook beschrijft, als lezer maak je er altijd je eigen persoon van. Ook de omgeving komt vanuit je eigen fantasie, hoe cool is dat als je daarbij stilstaat! Je creëert je eigen wereld naar aanleiding van een verhaal en voor iedereen ziet die wereld er anders uit, ook al lees je hetzelfde boek. Ik vind dat nog steeds een bijzonder gegeven.
Dat is ook een van de redenen waarom men vaak teleurgesteld de bioscoop uitloopt na het zien van een boekverfilming. “Het boek was veel beter dan de film!” hoor je om je heen mompelen. Natuurlijk! Het komt zelden voor dat de film beter is. Ten eerste, hoe kun je een heel boek in een film van twee uur proppen? Daar moeten keuzes in gemaakt worden. Het personage is altijd oppervlakkiger, dat kan ook niet anders, want je zit bij een film aan tijd vast. En de fantasie die jij gecreëerd hebt, zal nooit hetzelfde zijn als die van de regisseur.
Toen het verhaal van mijn roman Bestemming Parijs in mijn hoofd ontstond heb ik het eerst geschreven in de vorm van een filmscript. Ik dacht na het schrijven dat ik mijn karakters van binnen en buiten kende, dat ik alles erin had gestopt om ze een volwaardig personage te laten zijn. Tot ik aan het boek begon. Toen leerde ik de drie vrouwen die zoekende waren naar wat hen echt gelukkig maakt, pas echt kennen. Ik kon hun gedachten op papier zetten, hun verleden uitgebreid beschrijven en het was een verdieping van het verhaal.
Natuurlijk zijn er ook goede boekverfilmingen. Voor mij zijn dat o.a: Me Before You, Bridget Jones, The Notebook en The Great Gatsby. En ik houd van series als Bridgerton (zucht en zwijmel) en The Handmaid’s Tale.
Ik heb nog lang niet alle boeken gelezen die verfilmd zijn, misschien wordt dat een leuke bezigheid voor de lange winteravonden. Hebben jullie tips? Ik ben heel benieuwd naar jouw favoriete boekverfilming.
